حس و حالتون درباره این عکس‌ها چیه؟

حس و حالتون درباره این عکس‌ها چیه؟

شاید ما بچه‌های دیروز و بچه‌های پریروز آخرین نسلی بودیم که خانواده و در کنار خانواده بودن بیشترین ارزش و حرمت رو داشت.

چند دهه پیش خیلی از ماها همینطور بودیم-شبها کنار هم بودیم شاید تلویزیون نبود،کامپیوتر،ماهواره و تبلت  نبود اما یه دل خوش بود که دنیا دنیا ارزش داشت.

زیر نور چراغ نفتی زیر کرسی درس خوندن و بعدش با سایه و نور بازی کردن مزه‌ای داشت که خیلی از بازی‌های امروزی ندارن.

هر خانواده برای خودش کودکستان کوچولویی بود،اتاق خصوصی برای خود بچه‌ها وجود نداشت یاکم بود.

بچه‌ها اگه کودکستان نمی‌رفتن کنار مادر بزرگ می‌شدن و مادرا با بغل کردن بچه‌هاشون مهر خودشونو به دلشون را می‌دادن

پسرها معمولا بعد سربازی برمی‌گشتن و یواش یواش براشون آستین بالا میزدن،سن ازدواج کم بود.

توقعات کم بود،اکثر بچه‌ها حاضر نبودن که فشاری روپدر بیاد که خدایی ناکرده شرمنده بشه.با همون لباس قدیمی مدرسه میرفتن یالباس بچه‌های بزرگتر رو تن می‌کردن.

مراسم و مقدمات عروسی ساده بود چند سکه یا مقداری پول بعنوان مهر،حلقه ازدواج و ...

با رشد فضای مجازی خانواده‌ها از هم دور شدن نظر شما چیه