زمانی بوده که جمعهها گذرمان به گرمابه محل میفتاد، آن روزها حمام کردن جمعه فقط جهت نظافت سرو تن نبود، بلکه تفریح و تفرج خانوادگی هم بود و آداب و رسوم مخصوص به خود را داشت.
برای ورود به حمام عمومی میبایست مردها در قسمت رختکن یا حمام سرد بعد از در آوردن لباسها و گذاشتن داخل کمد با کول رونی (شلوارک امروزی) وارد سالن گرم میشدند
بعضی حمامها هم که دلاک داشت و بساط مشتومال داغ بود یکی کنار خزینه با تاس (کاسه بزرگ مسی) آب میریخت رو سر و تنش، اتاقکهای دوش هم که نوبتی بود و جای سرشویی با شامپو خمرهای تخممرغی و تنشویی با لیف و صابون گلنار، آن زمانها روشور یا همون ریشورک پای ثابت حمام کردن بود نه از شامپو بدن خبری بود نه لوسیون نه ژیلت، کیسه بود و سفید آب و سنگ پا و لیف.
قدیما زندگی با همه کاستیها و نارواییهایش، بسی شیرینتر و قابل تحملتر بود