تصویری دیده نشده از دورنمای بقعه هارونیه در دوره قاجار
این بنا در دوره ایلخانان ساخته شد و بعدها متروکه شد. هنگامی که قرار شد هزاره فردوسی را در آرامگاه وی و با حضور رضاشاه برگزار کنند، جاده خاکی که در تصویر می بینید، مبدل به جاده آرامگاه فردوسی و بقعه هارونیه دوباره احیا شد.
TarikhMashhad
یادی از دیگر بازارهای قدیمی شهر
مشهد بهجز بازار فرش چند بازار خیلی قدیمیتر داشته که این روزها تنها نامشان در کتابها و اسناد برجای مانده است.
این بازارها که درواقع در دل بازار قدیم مشهد جای داشتند، در پژوهش احمد ماهوان اینطور معرفی میشوند: «بازارهای زنجیر، سرشور، وزیرنظام، سنگتراشها، حضرتی، ساعت، متولی، زرگرها و نقارهخانه به عنوان بازارهای مشهد در ابتدای قرن اخیر هستند که حالا تنها یاد و نامی از آنها مانده است.»/شهرآرا
TarikhMashhad
بستنی اکبر مشتی !
اکبر مشتی نخستین ایرانی بود که به تجارت بستنی روی آورد. نام واقعی او اکبر مشهدی ملایری بود.
ماجرای اکبر مشتی را در پست بعدی بخوانید
اکبر مشتی نخستین ایرانی بود که به تجارت بستنی روی آورد. نام واقعی او اکبر مشهدی ملایری بود.
اکبر ملایری در سال ۱۸۶۸ میلادی در روستایی در ملایر به دنیا آمد. اکبر پیش از بستنی فروشی مشاغل متعددی را آزمود. مدتی شکر و چای از تهران به شهرهای شمالی میبرد و از آنجا هیزم به تهران میآورد تا بتواند روزگارش را بگذراند.
در سن ۲۰ سالگی با «ممد ریش» آشنا شد. ممد ریش با درباریان مظفرالدین شاه آشنایی داشت و از این طریق او هم توانست با بستنی آشنا شود. زمانی که رضا شاه به قدرت رسید، اکبر ملایری و ممد ریش زمان را برای گشایش نخستین بستنی فروشی ایران مناسب دیدند و نخستین بستنی فروشی خود را با کمک مالی برادر خود (شعبان ملایری) در خیابان ری نبش خیابان ادیب الممالک افتتاح کردند. دو سال بعد ممد ریش از این کار دست کشید اما اکبر کماکان مصمم به ادامه این راه بود.
محمد ملایری شاگرد مغازه اکبر مشدی میگوید: «بستنی ایرانی که اکبر مشتی درست کرد با نوع خارجی آن کاملاً متفاوت بود. ایرانیان سرشیر، گلاب و زعفران را بیشتر میپسندیدند. اکبر مشتی از برخی گیاهان به جای افزودنیهای غذایی استفاده کرد.» او اضافه میکند، اکبر مشتی زحمت زیادی کشید. او مجبور بود زمستانها را در کوههای اطراف تهران به دنبال تهیه یخ باشد. در آن زمان هنوز یخچال در کشور وجود نداشت و مردم از یخچال طبیعی استفاده میکردند؛ آنها گودالهای عمیق حفر و در آنها برای تابستان یخ انبار میکردند. درباریان، سفرا و مردم عادی مشتریان اکبر مشتی بودند. محمد میگوید: «یکبار فخرالدوله - مادر علی امینی - اکبر مشتی را با خودش به فرانسه برد تا آنجا برایشان بستنی سرو کند.»
اکبر مشتی بیش از نود سال عمر کرد و در نود و دو سالگی از مشکل کلیه درگذشت. روزنامههای عراقی و پاکستانی هم خبر درگذشت او را چاپ کردند. یک دیپلمات پاکستانی مقالهای در بزرگداشت او نوشت. اکبر مشتی به علت مشغله کاری (هیچگاه ازدواج نکرد تا فرزندی داشته باشد). هر کیلوگرم بستنی درجه یک اکبر مشدی در زمان حیاتش سه ریال بود اما او شاهد صنعتی شدن بستنی سازی نبود.
TarikhMashhad