حسرت کودکی خیلی از ما، داشتن یکی از این ساعت ها بود!! گاهی ساندویچ نون پنیرمون رو میدادیم به همکلاسی مون تا چند دقیقه، ساعتش رو به ما قرض بده!
یه نوستالژی که هیچوقت نسل های جدید تجربه نخواهند کرد
کامران از شهر هشتگرد