«عمو داوود»؛ قصه نگفته تهران

«عمو داوود»؛ قصه نگفته تهران

احمد مسجدجامعی نوشت:

ورود پیتزا به ایران و جا افتادن آن از جمله هنرهای زنده‌یاد «داوود فرجی‌پور» در کوچه لولاگر بود.

او غذایی فرنگی را که مشتریان ویژه داشت به میان مردم در کوچه و خیابان برد.

کسانی که گذرشان به کوچه محل مغازه او افتاده، شاهد بوده‌اند که گاهی تا نیمه کوچه پر از مشتریانی است که روی صندلی‌ها و میزهای سیار پیرامون مغازه نشسته و در حال خوردن پیتزا یا کالباس ویژه او هستند. این پیتزای خوش‌طعم و ارزان‌قیمت، با تعارف مخصوص و شیرین او همراه بود؛ «سیر شدی بابا».

پیتزا غذایی است که در فر آماده می‌شود هرچند که عمو داوود در نخستین تجربه خود پیتزا را روی چراغ خوراک‌پزی پخت و آن را چنان به عمل آورد که موجب شگفتی همسایه و هم باشگاهی ارمنی‌اش شد که داوود از او این کار را فرا گرفته بود.

از آن‌ پس تاکنون بیش از نیم ‌قرن است که تنور آجری، محل پخت پیتزای اوست.

رفتار، اخلاق و حتی آرایه‌ها و نوشته‌های مغازه کوچک و پرنشاط عمو داوود یادآور سبک و سیاق لوطی‌های قدیم تهران است.