روایتی از اتوبوس و اتوبوسرانی مشهد از سال ۱۳۱۸ تا امروز
در روزگاران گذشته که هنوز خبری از ماشین و اتوبوس نبود، چهارپایان وسیله حملونقل عموم مردم محسوب میشدند. در آن ایام استفاده از اسب، الاغ، قاطر و شتر رواج داشت و کالسکه یا دلیجان، وسیله حمل مردم در مسافتهای برونشهری محسوب میشد. پس از ورود ماشین بهعنوان وسیله نقلیه و حملونقل بر مسافرتها نیز افزوده شد
اولین اتوبوسهایی که وارد ایران شد، ساخت صنایع مشترک اتومبیلسازی دانمارک- آلمان بود. اتوبوسهای آن زمان بسیار کوچک و به اندازه مینیبوس بودند. کرایه اتوبوس شهری ۵ شاهی، سپس ۱۰ شاهی بعد یک ریال و در اواخر پیش از تشکیل شرکتواحد، یک ریال و ۱۰شاهی و حداکثر دو قران بود. مولف کتاب «از ماشین دودی تا بنز الگانس» درباره شرکتهای اتوبوسرانی در دوره پهلوی نوشته است: «اتوبوسهای بینشهری از تهران به رشت، اصفهان، مشهد، شیراز، یزد، اهواز، خرمشهر و اغلب شهرهای داخل میرفتند و بهصورت شرکتهای گیلانتور، میهنتور و بهویژه تثث و تیبیتی به حملونقل مسافر مبادرت داشتند.
tarikhmashhad