مساجد حرم مطهر(1)
مسجد بالاسر
مسجد تاریخی بالاسر مبارک، اولین بنایی است که پس از روضه منوره ساخته شده و بیش از هزار سال سابقه تاریخی دارد.
این بنا بین روضه منوره و رواق دارالسیاده قرار دارد. در ضلع جنوبی مسجد بالاسر محرابی از کاشی معرق با سبکی زیبا ایجاد شده و در کنار آن تاریخ ۱۳۶۲ قمری و در طرف دیگر نام محمدخان رضوان (کاشیساز و نقاش محراب) به چشم میخورد.
این مسجد در عهد غزنویان (۴۲۵ قمری) در غرب روضه منوره بنا شده و بانی آن ابوالحسن عراقی معروف به دبیر (یکی از رجال آن دوره) است.
مسجد تاریخی بالاسر دارای چهار و نیم متر عرض، ۸ متر طول و ۱۰ متر ارتفاع است.
ازاره مسجد (روکش حفاظتی دیوار) سنگ مرمر و بالای سنگ مرمر، مزین به کاشیهای الوان شش و هشت ضلعی منقوش است که حاوی آیاتی از قرآن و احادیث است.
در بالای طاق متصل به حرم مطهر، دو بیت از دعبل خزاعی (شاعر اهلبیت(ع)) به چشم میخورد.
حرم_شناسی
#حرم_در_گذر_زمان
tarikhmashhad
چهارشنبه سوری؛
شب چهارشنبه آخر سال، مردم شادی می کنند و مجالس سور و سرور برپا می سازند. در این شب در تمام شهر و دهات، ایرانیان آتش می افروزند و با خواندن اشعار شیرین و گرفتن فال و انجام مراسم دیگر نحوست و بدبختی و پلیدی را از خود دور می سازند و خوشبختی، تندرستی و طالع نیک برای خود آرزو می کنند.
از آن جا که آتش از قدیم نزد ایرانیان مقدس و مظهر فروغ یزدان بوده، ایرانیان معتقدند که قبل از سال باید آتش افروخت و زشتی و پلیدی های سال کهنه را سوزانید و مسکن خود را از نحوست پاک نمود.
در باب اینکه چرا ایرانیان شب چهارشنبه را انتخاب کرده اند، روایات مختلفی هست، ولی آنچه در خراسان بیشتر مشهور می باشد، این است که مختار وقتی از زندان خلاصی یافت و به خونخواهی شهدای کربلا قیام کرد، دستور داد شیعیان بر بالای بام خانه ی خود آتش روشن کنند و این شب مصادف بود بود با شب چهارشنبه آخر سال و از آن هنگام به بعد رسم شد که ایرانیان همه ساله در چنین شبی آتش روشن کنند...
ابراهیم شکورزاده
عقاید و رسوم مردم خراسان
منبع: ارگ
ابراهیم_شکورزاده
آداب_و_رسوم_خراسان
چهارشنبه_سوری
TarikhMashhad
انگلیس چگونه با "آنفولانزای اسپانیایی" در ایران نسلکشی کرد؟
"آنفولانزای اسپانیایی" که مردم آن را "ذکام فرنگی" مینامیدند، بلافاصله پس از قحطی بزرگ توسط نیروهای نظامی انگلیسی وارد ایران شد و بیش از یک میلیون ایرانی را به کام مرگ کشاند.
طفلی به نام شادی
دیری است گم شده است
با چشمهای روشن براق
با گیسویی بلند به بالای آرزو
هرکس از او نشانی دارد
ما را کند خبر
این هم نشان ما:
یکسو خلیج فارس
سوی دگر خزر
شفیعی_کدکنی
TarikhMashhad