از توس به مشهدالرضا(ع)آمدیم...
مشهد نیز شهری بزرگ و پرجمعیت است و میوه ها و آب ها و آسیاب های زیادی دارد. در این شهر، با طاهر محمدشاه ملاقات کردم. عنوان طاهر به اصطلاح مردم آنجا، همان است که در مصر و شام و عراق، نقیب و در سند و هند و ترکستان، سیّد اجل می گویند. و نیز از مردم این شهر بود قاضی شریف، جلال الدین که او را در هندوستان ملاقات کردم و شریف علی و دو پسران او، امیر هندو و دولت شاه که از ترمد تا بلاد هند در مصاحبت من آمدند و همه مردمان نیکی بودند.
مشهد مکرّم امام رضا (ع) قبه های بزرگ دارد. قبر امام در داخل زاویه ای است با مدرسه ای و مسجدی در کنار آن. این عمارت ها همه با سبکی بسیار زیبا ساخته شده و دیوارهای آن کاشی است. روی قبر، ضریحی [صندوقی] چوبی قرار دارد که سطح آن را با صفحات نقره پوشانیده اند. از سقف مقبره نیز قندیل های نقره آویزان است. آستان درِ قبّه هم از نقره است و پردۀ ابریشم زردوزی بر در آویخته. داخل بقعه با فرش های گوناگون مفروش گردیده./ارگ
سفرنامه ابن بطوطه / ترجمهی محمدعلی موحد / جلد ۱ / ص ۴۷۰
TarikhMashhad