یکی از قشنگترین خاطره های کودکی ومدرسه
وقتیه که وسط کلاس درس، ناظم میومد میگفت: فلانی بابات اومده دنبالت کتاباتو جمع کن و برو
انگار تو حبس ابد، عفو رهبری بهت بخوره